Introspection is het debuut album van pianist, componist en leraar Eumi Lee, ze werd geboren in Zuid Korea maar woont al sinds 202 in New York City, alwaar het album ook is opgenomen en bevat een aantal van de beste musici die de stad herbergt, een volledige lijst volgt onderaan. De reis van Zuid Korea naar New York was er een met vele onderbrekingen, ze begon op jeugdige leeftijd piano te spelen en haalde in 2005 een graad in hedendaagse muziek aan het Seoul kunst instituut, daarna werkte ze als professioneel muzikant in diverse hoedanigheden zoals theater – en commerciële muziek en gaf les. Door een vriend raakte ze in aanraking met jazz en wilde naar Amerika om te studeren. In 2007 ging ze naar Californië om twee weken deel te nemen aan een cursus aan het Musicians Institute. Ze kon niet langer blijven omdat het haar familie ontbrak aan de benodige financiën. Maar ze gaf niet op, deed auditie en kreeg een Holland National Excellence studiebeurs die haar in staat stelde om te studeren aan het Conservatorium van Maastricht. Daar behaalde zij in 2019 haar Bachelor’s jazzpiano, in 2020 had ze de middelen om haar studie af te ronden in New York , waar ze in 2022 haar Master’s jazzpiano ontving.

Tijdens haar studie raakte zij bevriend met Alan Ferber, trombonist, componist en arrangeur, hij was het die haar album produceerde en zorgde voor het merendeel van de muzikanten. Het album kent vele muzikale invloeden zoals big band jazz, post-bop, kamermuziek en ook Braziliaanse muziek dat alles vermengd met haar Koreaanse cultuur hetgeen ervoor zorgt dat er een uniek en opwindend muzikaal landschap ontstaat. De titel “Introspection” verwijst naar het feit dat de composities op dit album haar innerlijke observaties weergeven, haar gevoelens en beelden die opduiken in haar bewustzijn vast leggen in muziek. De titels geven dat ook aan, zo staat het openingsnummer “Gimmick” voor de houding en het gezicht dat mensen vertonen als ze iemand anders ontmoeten. Het nummer laat een sextet horen met solo’s van John Ellis op tenorsax en Eunmi natuurlijk op piano, een fraaie opening van het album. “Suspicion” componeerde Lee als kamermuziek, hier horen we het strijkers ensemble voor de eerste keer, er volgens nog twee nummers, een heel ander geluid maar in mijn oren, gewend aan klassiek, wonderschoon. Het nummer “5.19” componeerde Lee toen ze in Nederland leefde het verwijst naar de datum 19 mei toen ze het schreef “I believe experiencing different cultures is like the excitement you feel reading thrilling books, trying new foods, and especially meeting and interacting with new people”.

Het warme pianospel van Lee opent het nummer waarna we John Ellis horen op klarinet en het strijk ensemble, heerlijke muziek die je meevoert op een wonderlijke muzikale reis. “Narcissism” verwijst naar de opmerkelijke positiviteit die mensen die mensen uitstralen als ze online berichten terwijl de mensen in bijvoorbeeld de ondergrondse dat absoluute niet uitstralen. Hier horen we o.a. Remy Le Boeuf op altsax en Alan Ferber op trombone, een fraaie gedragen compositie. “Mr. Weird” is een big band stuk, het verwijst naar de mensen die ze observeerde in het Washington Square Park waar ze vlakbij woont, ze probeert zich voor te stellen of die mensen net zo over haar denken als zij over hen (!). Zoals gezegd een big band stuk met alle blazers aanwezig, een soepel swingend muziekstuk met de nodige accenten middels fraaie solo’s. In “Wavelength” horen we een quartet met piano (Lee), contrabas (Matt Clohesy), drums (Ari Hoenig) en gitaar (Vinicius Gomes), hier komt het verfijnde en bijna breekbare pianospel van Lee helemaal tot zijn recht, mooi ! “Azure” sluit het album af, we horen hier zowel de blazers als de strijkers, “If someone ask me the color of my heart, I would answer, without hesitation, azure, like the ccolor of the sky” aldus Lee, ze gebruikt in dit nummer alleen de witte toetsen voor de melodie om de hoop en het natuurlijke wonder dat ze voelt als ze omhoog kijkt naar de lucht. Een perfecte afsluiter van een doorwrocht en smaakvol album.

De volledige bezetting luidt als volgt : Eunmee Lee (piano), Matt Clohesy (contrabas), Ari Hoenig (drums) Vinicius Gomes (gitaar) Tony Kadleck (trompet), Alan Ferber (trombone), Jon Gordon (sopraan- en altsax), Remy Le Boeuf (alt- en baritonsax), John Ellis (tenorsax, klarinet, basklarinet), Joyce Hammann (viool), Meg Okura (viool), Lois Martin (altviool), Jody Redhage (cello) en Maria Jeffers(cello).

Jan van Leersum.